ေေေ ေဝဖန္အၾကံေပးလိုပါက author.thutalulin@gmail.com သုိ႔ ဆက္သြယ္ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

Saturday, May 23, 2015

နာရီသံ အပိုင္း (၁၃)

နာရီသံ

အပိုင္း ( ၁၃ )

အခ်စ္ကိုကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တတ္ခဲ့သည္...
လြမ္းလည္းလြမ္းတတ္ခဲ့သည္...
ခုဆိုခ်စ္ရလြန္း၍လြမ္းေနတတ္ခဲ့ၿပီ...
ကၽြန္ေတာ္ဂ်င္မီကို လက္ဆြဲၿပီးအိပ္ယာေပၚလွဲခ်ရင္းဖက္ထားမိသည္...
ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္သည္ ၾကည္ႏူးသည္...လက္ေတြက လြတ္မထြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ဖက္ထားဆဲျဖစ္သည္။
" ကိုထိုက္ရယ္ခဏလြတ္ပါအုန္း..."
သူေျပာမကၽြန္ေတာ္က ပို၍သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ထိကပ္စုတ္ယူလိုက္သည္...
ဂ်င္မီမ်က္လံုးေတြေမွးစင္းမသြားခင္ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လက္ဖ်ားမ်ားျဖင့္ ဂ်င္မီ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ပြတ္ေျခမိသည္....ရင္အံုမို႔မို႔ကို ဆုတ္နယ္မိသည္....
လြတ္ခိုင္းတဲ့ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ့္ကို အခုေတာ့လြတ္ထြက္သြားမွာစိုးရြံေနပံုရသည္.....
ကၽြန္ေတာ္လည္းစိတ္ေတြက ထႂကြေနၿပီ တစ္ပတ္နည္းပါးကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြက လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြသာျပည့္ႏွက္ေနခဲ့ရသည္မဟုတ္လား...
ခ်စ္ရသူရဲ႕အထိအေတြ႕ေၾကာင့္စိတ္ထႂကြလာတာမဆန္းဘူးထင္ပါရဲ႕...ၾကည့္စမ္းတိုးထြက္လာတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ဟာက ဂ်င္မီ့ဗိုက္ကိုသြားသြားေထာက္မိတယ္...
ရုတ္တစ္ရက္ကၽြန္ေတာ္ဂ်င္မီကိုဇတ္ကနဲ အင္းက်ီလွန္ခၽြတ္လိုက္တယ္ ...ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က ပုဆိုးကို ကန္ခၽြတ္ခၽြတ္လိုက္တာ....
ဆူၿဖိဳးစ ရင္သားေတြကိုကၽြန္ေတာ္စို႔လိုက္တယ္...
သားငယ္ရဲ႕ႏို႔ဆာမႉ့အလား မခၽြတ္စတမ္းစို႔ယူစုတ္ယူခ်ိန္ဟာ ဂ်င္မီ့အတြက္အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ေတြလားမသိ သူကၽြန္ေတာ္လက္ေမာင္းအေရျပားေတြသူ႔လက္ထဲ ဆုတ္ကိုင္မိသည္အထိ ညႇစ္ဆုတ္ထားတယ္...ပါးစပ္က ညည္းေနေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ အသားေရာင္ေရွာ့ပင္အတိုေလးကို ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းပြတ္ၿပီးခၽြတ္ခ်ေနတယ္...
"အား..ကိုထိုက္ရယ္...အင္း...အင္း.အ.အား...."
ကၽြန္ေတာ္ႏႉတ္ခမ္းသားေတြထဲက လြတ္မထြက္ေအာင္ ႏို႔သီးေခါင္းကိုစို႔ေနလိုက္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္....
"ဟာ...ဂ်င္မီ..."
ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္တာက ႏို႔သီးေခါင္းတစ္ဝိုက္နီရဲ ေနတာေတြ႕လိုက္ရလို႔ဘဲ...
"ဟင္ ..ဘာလဲကိုထိုက္..."
"ဟို..ဟို..နီသြားတယ္...."
ဂ်င္မီက အသားျဖဴေတာ့ နီရဲသြားနာေပါ့....
"အာ...ကိုထိုက္ကလည္း...."
ဂ်င္မီက ရွက္သလိုေလးေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြကိုေစ့ေစ့ၾကည့္တယ္....
"ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူညိဳေခ်ာေလးကိုသံေခ်ာင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္..."
ဂ်င္မီက ႏွလံုသားထဲက နက္ရိူင္းစြာေျပာတဲ့စကားဆိုတာကၽြန္ေတာ္သိတယ္...
"ဘာ..သံေခ်ာင္းလည္း....ဘာ သံေခ်ာင္းလည္း..."
ကၽြန္ေတာ္က ဂ်င္မီ့ေျခေထာက္ေလးကိုင္ေျမာက္ၿပီးတင္ပါးေလးကိုခပ္စပ္စပ္ေလးရိုက္ေမးလိုက္တယ္...
တစ္ဆက္တည္း ေထာင္မတ္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္လီးကို ကိုင္ၿပီး ဗိုက္ေပၚတက္ခြလိုက္တယ္....
ဂ်င္မီပါးစပ္ထဲကၽြန္ေတာ့္လီးကဝင္သြားတာနဲ႔ ဂ်င္မီက သူ႔ႏႉတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ႏူးညံ့စြာစုတ္ယူၿပီးေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေတာ့တာဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ပါစပ္ကလီးထုတ္လိုက္ေတာ့ တြဲက်ေနတဲ့ ဥ ႏွစ္လံုးကို စုတ္ယူလိုက္တယ္....
"အို....ဂ်င္မီ..."
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ဖိလ္လင္တစ္ခုေပါ့...
ဒါလဲႀကိဳက္တယ္...
ကၽြန္ေတာ္ဒစ္အကြဲကို သူ႔လၽွာေစာင္းနဲ႔ထိုးရင္ ေသးေပါက္ျခင္သလို လေရ ထြက္ျခင္သလိုခံစားရတယ္...
" လိုးျခင္ၿပီကြာ...."
ကၽြန္ေတာ္တိုးတိုးညင္ညင္ေလးေျပာလိုက္တယ္....
"ဘာမ မပါဘူးကိုထိုက္ရ...."
"ဟာ...မပါလည္းလုပ္မယ္ကြာ ကိုယ္တို႔ကခ်စ္သူေတြပဲ...."
ဂ်င္မီစဥ္းစားေနသည္...
"ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္ကိုထိုက္...."
ေျပာရင္းဂ်င္မီက ေလးဖက္ေထာက္ေပးသည္....
တံေတြးဆြတ္သည္....
ကၽြန္ေတာ့္လီးကိုသူ႔လက္နဲ႔ကိုင္ထည့္သည္...
"အား...."
ထည့္တာဝင္သည္....သို႔ေသာ္ ျပန္ထုတ္ၿပီး ဂ်င္မီက ထိုင္ခ်လိုက္သည္.....
"နာလို႔လား...."
"အင္း...."
"ဒါဆိုလဲ ပါးစပ္နဲ႔ဘဲစုတ္ေပးေလ...."
ကၽြန္ေတာ္ကသူနာတယ္ဆိုလို႔ မလိုးေတာ့ဘူးလို႔....
ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ္ပုခံုးကို ကိုင္ၿပီးနံရံကိုမွီလ်က္ထိုင္ၿပီးေနေစလိုက္တယ္ တခါတည္းအေပၚကခြ ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေထာင္မတ္ေနတဲ့လီးေပၚကို သူ႔စအို ေပါက္နဲ႔ခ်ိန္ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္....
"အား...အင္း...အင္း ဟင္း..."
အဆံုးဝင္သြားၿပီ...
ကၽြန္ေတာ့္လီတစ္ေခ်ာင္းလံုးဂ်င္မီဖင္ထဲမွာစိမ့္ဝင္ေနတယ္...အထိအေတြ႕ကပူတူတူေလး....
သူ႔တင္သားေလးေတြကိုေျမာက္ၿပီးႂကြလိုက္ ထိုင္ခ် လိုက္နဲ႔....အို...ဘယ္လိုအရသာလဲ မေျပာတတ္ဘူး....
ကၽြန္ေတာ့္နဲ႔ သူ႔ရင္သားေတြက ထိကပ္ေနတယ္..ပါးစပ္မွီသေလာက္ သူ႔ႏို႔သီးေလကို ကၽြန္ေတာ့္လၽွာဖ်ားနဲ႔ကလိလိုက္တယ္...
အထအႂကြေတြက ကၽြန္ေတာ္ေပါင္ေပၚကေနျမန္သလိုရွိလာတယ္...
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ ႏႉတ္ခမ္းေတြစုတ္ယူလိုက္ေတာ့တယ္...
ညည္းသံေတြတိတ္သြားတယ္....
ရုတ္တစ္ရက္ ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ့္ႏႉတ္ခမ္းသားေတြကို ကိုက္ထားမတတ္ မလြတ္တမ္းစုတ္ထားတယ္...ေက်ာဘက္ကိုလည္းသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က ညႇစ္ၿပီးဖက္ထားတယ္....
ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္တာက သူထိုင္ထ လုပ္တိုင္း သူ႔လီးကေထာင္မတ္လ်က္ ကၽြန္ေတာ့္ခ်က္ ႏွင့္ ဗိုက္သားေတြကိုပြတ္တိုက္သလိုျဖစ္ေနတာပါဘဲ။
သူ႔ရဲ႕အားမလိုအားမရ အမူအယာ အၿပီး ကၽြန္ေတာ္ဗိုက္နားတစ္ဝိုက္ရြဲစိုေနတာသတိထားမိလိုက္တယ္...
ေသျခာၿပီ..ဂ်င္မီၿပီးသြားၿပီ...
ၿငိမ္သက္လုလုမွာကၽြန္ေတာ္သူ႔ခါးကိုကိုင္ၿပီး ေအာက္ကေန အခ်က္ ၃၀ ေလာက္အဆက္မျပတ္ ပင့္ေဆာင့္လိုးလိုက္တာကၽြန္ေတာ္သူ႔အထဲျပီးသြားတယ္...
"အ...အ...ဂ်င္မီ..အ..အ..အား...အား..."
ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ့္ပါင္ေပၚခြလ်က္က လီးကိုခၽြတ္လိုက္တာ...
"ဟာ..ဟ.ဟ...ေပကုန္ၿပီ..."
ဂ်င္မီ စအိုထဲက ကၽြန္ေတာ္လေရ ေတြ ထြက္က် ၿပီးေပကုန္တာေလ ကြန္ဒံုးမပါလို႔ေပါ့.....
ဂ်င္မီက အိမ္သာထဲဝင္တယ္..ကၽြန္ေတာ္က ေရခ်ိဳးခန္းေရဝင္ခ်ိဳးတယ္.....

"ကိုထိုက္ ေရာ့ ဒါယူထားအုန္း....."
ဂ်င္မီကတစ္ေထာင္တန္ အရြက္ ၃၀ ခန္႔ကိုေပးသည္...
"ဟာ...ပထမ ပိုက္ဆံေတာင္မကုန္ေသးဘူးမယူပါဘူး"
"ယူပါကိုထိုက္ရ..."
"မယူဘူးဂ်င္မီ မင္းဘဲသိမ္းထားပါ....ကိုထိုက္အခုအလုပ္တစ္ခုရေတာ့မယ္"
ဂ်င္မီမ်က္ႏွာဝင္းပသြားသည္...
"ဟာ..ဟုတ္လား.."
"အင္း...ဒါေပမယ့္ေဇာ္ေလးက မလုပ္ေစျခင္ဘူးတဲ့ စက္မႉ့ဇံုထဲက သံထည္ေတြဆိုင္ပင္ပန္းမွာတဲ့......"
"ပင္ပန္းမယ္ဆိုမလုပ္ပါနဲ႔ကိုထိုက္ရယ္...ဆိုင္ကဧည္သည္က်ရင္ဂ်င္မီကိုထိုက္ကို ေႂကြးထားေပးထားႏိုင္ပါတယ္..."
သူေျပာတာေကာင္းေကာင္းသေဘာမေပါက္ေပမယ့္....
"မဟုတ္တာကြာ..သူမ်ားလုပ္စာမစားတတ္ပါဘူး..."
"ဘာ...သူမ်ားဆိုတာသူစိမ္းဆန္ပါတယ္ကိုထိုက္ရယ္..."
ခ်စ္သူဆိုေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္က လက္ျဖန္႔မယူျခင္ပါဘူး....
"တစ္ျခားတခုခုလုပ္ပါကိုထိုက္ရာ...ၿပီးေတာ့ဒီကလည္းမေျပာင္းေစျခင္ဘူး ဂ်င္မီလာေတြ႕ရတာအဆင္ေျပတယ္...."
ခ်စ္သူေလညိႇးငယ္စြာေျပာရွာသည္....
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ျပန္သည္...ဒီလိုအတူတူ အခ်ိန္အၾကာႀကီးေနခြင့္ရျခင္သည္.....
"အင္ပါ ကိုထိုက္စဥ္းစားပါအုန္းမယ္...ဒါနဲ႔..ဂ်င္မီတို႔ဆိုင္က ဘာေတြေရာင္းတာလဲ ပိုက္ဆံကလည္း အမ်ားႀကီးရတာလား ကိုထိုက္ေရာအတူတူလုပ္လို႔မရဘူးလား...."
"ဟာ...လူမလိုဘူးကိုထိုက္ရ လိုရင္ေခၚမွာေပါ့...."
ဂ်င္မီက အေျဖျမန္လွသည္ သူေဌးေမးေပးမယ္ေတာင္မေျပာပါ
"ကိုထိုက္..အခုဂ်င္မီ ဆက္ဆံတာ ကြန္ဒံုးမပါတာကိုထိုက္ကိုယံုလို႔ေနာ္...."
ကၽြန္ေတာ္ကသူ႔ကို ေခါင္းပုတ္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္ ..
"ဒီမွာ ခ်စ္ေလး ငါက သန္႔သလားမေမးနဲ႔ ေနာ္....."
ေျပာရင္း ကၽြန္ေတာ္ဂ်င္မီ့ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ေပြ႕လိုက္သည္...
"တီ...တီ...တီ....."ဖုန္းသံျမည္မ ဂ်င္မီနာရီလွမ္းၾကည့္သည္
"အာ...ကိုထိုက္ၾကည့္စမ္း ၇ နာရီေက်ာ္ၿပီ ေအာင္မေလးဧည့္သည္ေတြက်ေနလို႔ဖုန္းေခၚတာေနမယ္ဆူခံထိေတာ့မွာ...ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္...."
သူ႔စကားဆံုးသည္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားသည္...မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္တဲ့အေမာ့မွာ နဘူးေလးကိုနမ္းလိုက္သည္....လက္ေတြကိုေျဖေလ်ာလိုက္သည္
ခပ္သြက္သြက္ေလးဖိနပ္စီးၿပီးကၽြန္ေတာ့္နဘူးေလးကိုဂ်င္မီျပန္နမ္းသည္....
"ကိုထိုက္ အတူေနရဖို႔ အခုခဏ ခြဲရတာလို႔သိထားေနာ္.."
ကၽြန္ေတာ္သိသည္ ဂ်င္မီက ဝမ္နည္းသံႏွင့္ေျပာသည္..
ေျခသံေတြတိုးရင္ေပ်ာက္သြားသည္.....
ဝရံတာကေန ဒုတိယအႀကိမ္ခြဲခြာျခင္းအတြက္ လက္ျပႏႉတ္ဆက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳးစားေတာ့ပါ...
အေျပးအလႊားေပ်ာက္ကြယ္သြာေသာဂ်င္မီကိုမ်က္ေစ့တဆံုးၾကည့္ရင္းထံုးစံအတိုင္း ဝရံတာသံတိုင္ေလးေတြမွီရင္း ဘယ္ႏွစ္ရက္၏ တတိယ အႀကိမ္ေတြ႕ရမည္ကို လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြႏွင့္ေမ်ာ္လင့္ရေပအုန္းမည္.......
လြမ္းေန..တမ္းတ ေနရအုန္းမည္...

"သံေခ်ာင္း မင္းလုပ္မယ္မဟုတ္လား.."
ကိုထြန္းအေမးကိုကၽြန္ေတာ္မေျဖခင္ေဇာ္ေလးကိုၾကည့္မိသည္...
"ငါ့ဆီမွာ ရမယ္ ကိုထြန္း မနက္ျဖန္စဆင္းရမယ္..."
"ေဟ...ဟုတ္လား....ေကာင္းတာေပါ့ သံဆိုင္ကေတာ့ပင္ပန္းမွာေသျခာတယ္ကြ...."
ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္သြားသည္ ေဇာ္ေလးတို႔ကလပ္မွာကၽြန္ေတာ္ရၿပီ
"ေအးဟုတ္တယ္ ဒီေကာင္မလုပ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ ဒါ့ေၾကာင့္ငါ ဂ်ာႀကီးမနဲေျပာခဲ့ရတာ..."
ထူးျခားတာက ႏိုင္ကို ဘာတစ္ခြန္းမဝင္မေျပာတာျဖစ္သည္..
အခုဆိုဒီကေျပာင္းစရာမလို...ဂ်င္မီနဲ႔ေတြ႕ရဖို႔ေသျခာသည္
ဘာမ အလုပ္အေၾကာင္းမေမးျဖစ္ပါ....
ဂ်င္မီ့ကိုအလုပ္ရတာသိေစျခင္သည္...အတူေနရဖို႔ႀကိဳးစားၾကမည္...အဲ့ဒီည ကၽြန္ေတာ္အိပ္မေပ်ာ္ပါ.......
မနက္မိုးးလင္းေတာ့ အိမ္ေအာက္နားက ဖုန္းနဲ႔ဂ်င္မီဖုန္းကိုေခၚသည္ မကိုင္...ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းေခၚတာသိရင္ကိုင္မွာပါ..မသိလို႔ေနမွာ......

ညကၽြန္ေတာ္ေဇာ္ေလးနဲ႔လိုက္သြားသည္...
အလုပ္သစ္ဆိုပါေတာ့....
မီးေရာင္ေတြကမွိန္လွသည္....တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သည္.....
ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္လုပ္ရေသာေနရာေလးတစ္ခုသာလင္းထိန္ေနသည္
"ဒါက ေမာ့....ၾကမ္းကိုဒီလို ေလးတိုက္ရတာ.....ဒါက ဒီဗိုလ္ထိုင္ေတြေဆးတာ...ဟိုထဲမွာ တစ္ရူးလိပ္ေတြ ေနာ္...."
ေဇာ္ေလးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မ်က္ႏွာလြဲသြားတယ္...
ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္သစ္ကို ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ

No comments:

Post a Comment