နာရီသံ
အပိုင္း ( ၁ )
ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ရြာလံုးက "သံေခ်ာင္း" လို႔ေခၚတယ္.
ငယ္ငယ္က အရမ္းျခဴျခာလို႔ ဘုန္းဘုန္းကေပးတာတဲ့...
နာမည္အရင္းက်ေတာ့ေရာ....သန္းထိုက္ တဲ့...
ကၽြန္ေတာ္က ျမဝတီ နဲ႔ သာမည ၾကားက အိမ္ေျခ ၂၀၀ ေက်ာ္ေလာက္သာရွိတဲ့ရြာကပါ....
တစ္ရြာလံုးက လယ္ယာ လုပ္သူေတာင္သူေတြဆိုေတာ့ရိုးသားၾကတယ္ ရိုင္းပင္းၾကတယ္။
မႏွစ္က ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ ပိုးထိၿပီးဆံုးသြားေတာ့ ဘာမ လုပ္ကိုင္မစားတတ္သူအေမက လယ္ယာေလးလူငွားခ်ၿပီး ဝမ္းဝရံု လုပ္ကိုင္စားေနရခ်ိန္ပါ။
အသက္ ၈၀ ေက်ာ္အဖြားရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ အေမ ရယ္
အေမ့ညီမ အပ်ိဳးႀကီး ႀကီးသန္းရယ္ အားလံုး ၄ ေယာက္ထည္းဆိုပါေတာ့....
ေခါင္းရင္ဝိုင္းက ဘႀကီးစိုး တို႔ မိသားစုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုကို ေရႊမ်ိဳးရင္း ပမာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တာေလ...
ကၽြန္ေတာ္ ၁၀ တန္က် တယ္ အေဖက ပိုးထိ ဆံုးတယ္ စိတ္ေတြ ေလေနတဲ့အခ်ိန္ မွာကၽြန္ေတာ္ တခါတခါ အရမ္းဝမ္းနည္းမိတယ္။
ဘႀကီးစိုးတို႔မိသားစုက အားလံုး ၅ ေယာက္ပါ။
ဘႀကီးစိုး သားအႀကီး က ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၂ ႏွစ္ဘဲႀကီးတယ္...
ရြာနာမည္ ထြန္းခိုင္ ၿမိဳ႕မွာ ထြန္းထြန္း တဲ့။
ရန္ကုန္ကို သူတို႔အမ်ိဳးတစ္ေယာက္နဲ႔လိုက္သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေနတယ္ေျပာတာဘဲ။
လယ္လုပ္တဲ့ဘႀကီးစိုးတို႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ သိပ္ထူးမျခားနားပါ။
သားႀကီးလုပ္သူ ထြန္းထြန္း က တစ္ႏွစ္တစ္ခါရြာျပန္လာလည္ ရင္ေတာ့ တစ္ရြာလံုးက ဝိုင္းၿပီး ၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ ၿမိဳ႕စတိုင္ ျဖစ္ေနတာေပါ့ အဲ့ဒီထဲ မွာ ကၽြန္ေတာ္လည္းပါတယ္ေလ..
ကိုထြန္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာ့အေတာ္ခင္တယ္....
သူျပန္ ရင္ကၽြန္ေတာ့္ကို သူဝတ္တဲ့ အင္းက်ီေတြ ေဘာင္းဘီေတြ ေပးခဲ့လို႔ေပါ့....
သူေပးခဲ့တဲ့ ေဘာင္းဘီရွည္ဆို ရြာက ဘုရားပြဲ ရက္မွာ ဝတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ရိူးထုတ္ရတာအေမာရယ္.....
ခုလည္း ကိုထြန္းထြန္း ရြာေရာက္ေနတယ္ မေန႔က ည မ ေရာက္တာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မေတြ႕ေသးဘူးေလ...
"သံေခ်ာင္းေရ....ေဟ့ သံေခ်ာင္း..."
ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ေဖး ပုဂံေတြေဆးရင္း ထူးလိုက္တယ္...
"ဟာ...ကိုႀကီးထြန္းထြန္းလား လာၿပီ လာၿပီ....ညက ေရာက္တာလား...."
"ေအးကြ....ဟာ ငါ့ညီ က တစ္ႏွစ္ တခါလာတိုင္းထြားလာလိုက္တာ..."
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေသျခာၾကည့္ၿပီး ေျပာမ ကၽြန္ေတာ္လည္းရွက္ရီ ရီျပလိုက္တယ္....
"ငါရြာေတာင္ပိုင္းသြားမလို႔ အားလား...."
"ဟုတ္ ကိုထြန္း လိုက္ခဲ့မယ္ေလ...."
ေတာင္ပိုင္းက ကိုေအာင္ႀကီးက ကိုထြန္းထြန္းတို႔ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြေလ...
"ငထြန္း မင္းအလုပ္ အဆင္ေျပ ငါတို႔လဲ ေခၚစမ္းပါကြ ရန္ကုန္ ဆိုတဲ့ၿမိဳ႕မွာ အလုပ္ လုပ္ျခင္လို႔ပါကြ.."
"ေအးပါကြာ...အထင္မႀကီးနဲ႔ေအာင္ႀကီးေရ ငါက စာပြဲထိုးရတာကြ..ဘီယာ ဆိုင္က ဝိတ္တာေခါင္းေဆာင္ဆိုပါေတာ့ကြာ...."
"ဘာျဖစ္ျဖစ္ေလကြာ ငါတို႔ထက္စာရင္းမင္းက မင္းသားလားမွတ္ရတယ္ ၿမိဳ႕သားႀကီးလိုျဖစ္လို႔...အသားေတြကျဖဴ..."
ကိုေအာင္ႀကီးက ေျပာေနတာ သေဘာၾကေနတာ...
ကၽြန္ေတာ္လည္းသေဘာက်ေနတယ္ေလ....
သူတို႔ေျပာတာနားေထာင္ေနမိတယ္...
ကိုထြန္းထြန္းက အဆင္ေျပတာေတြေရာ....အဆင္မေျပတာေလးေတြလည္းၾကားရတယ္.....
ညမိုးခ်ဳပ္မ ေတာင္ပိုင္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကိုထြန္းထြန္းျပန္လာခဲ့တယ္....
"ေဟ့ေကာင္ သံေခ်ာင္း ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲကြ.."
ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားေနတာပါ...ကၽြန္ေတာ့္ကို ကိုထြန္းထြန္းက ရန္ကုန္ေခၚရင္ေကာင္းမွာလို႔....
"ဟို..ဟိုေလ...ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္လိုက္ျခင္တယ္...."
ကၽြန္ေတာ့္အေျပာေၾကာင့္ ကိုထြန္းထြန္း မ်က္လံုျပဴးသြားတယ္...
သူ ခဏ စဥ္းစားသလို လုပ္ၿပီး....
"မင္း ၁၀ တန္းျပန္မေျဖဘူးလား...."
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္ရမ္းျပလိုက္တယ္...
"မင္းကို ႀကီးေမ ကထည့္ပါ့မလား...."
ႀကီးေမ ဆိုတာကၽြန္ေတာ့္အေမကို ကိုထြန္းထြန္းက ငယ္ငယ္တည္းက ေခၚတာေလ....
"ထည့္ေအာင္ေျပာမွာေပါ့...ကိုထြန္းသာေခၚရင္ ထည့္မွာပါ...
ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ျခင္တယ္...."
"ငါ ဘယ္သူ႔မ ေတာ့မေခၚျခင္ဘူး သံေခ်ာင္း မင္းကိုေတာ့ ငါညီေလးလို ခင္လို႔ပါ...
အလုပ္ကလည္း ငါ့အလုပ္ဆိုင္ထည့္ရင္ေတာ့ရတယ္...
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကလူေတြက တစ္ကယ္ေတာ့ ငါတို႔ရြာကလူေတြလိုမဟုတ္ဘူးကြ.....
ေအးေလ...မင္းအေဖလည္း မႏွစ္က ဆံုးသြားေတာ့ ...
ေျပာၾကည့္ေပါ့ကြာ ထည့္ရင္ လိုက္ခဲ့......"
ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္....
အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ရေအာင္ေျပာမယ္...
တစ္ကယ္စဥ္းစားလိုက္ျပန္ေတာ့ အေမ နဲ႔အဖြား ကိုထားခဲ့ ရမွာလဲစိတ္ထဲ မေကာင္းျပန္ဘူး....
ေယာက္က်ားသားရယ္လို႔ကၽြန္ေတာ္ဘဲရွိတာ....
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ညလံုးစဥ္းစားတယ္ အိပ္လည္းမေပ်ာ္ဘူး....မိုးလင္းခါနီးမ အေဒၚအပ်ိဳးႀကီး ႀကီးသန္း လည္းရွိတာဘဲေလ လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္....
ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ လိုက္ျခင္တယ္ေလ....
တစ္ကယ္ေျပာရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အေမ အဖြား ႀကီးသန္း တို႔ကို ဘယ္က ဘယ္လိုစေျပာရမွန္း မသိပါဘူး....
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ထဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနလို႔ အေမက....
"ဟဲ့..သံေခ်ာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္းသား...."
ကၽြန္ေတာ္ အေမ့နားကပ္ထိုင္လိုက္တယ္....
ခ်က္ျခင္းေျပာမထြက္ဘူး...အားတင္းလိုက္တယ္...
"အေမ...သား....ကိုထြန္းနဲ႔ ရန္ကုန္ လိုက္သြားမလို႔...."
အေမ က အံ့ၾသစြာၾကည့္တယ္....
"ေအာ္သားရယ္...ဘာ လိုက္လုပ္မွာတုန္း..ရွိတာမ မိသားစုေလး ၄ ေယာက္ အို....သားကို အေဝးႀကီးခြဲမထားႏိုင္ပါဘူး...သြား..သြား..လုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္ပါကြယ္.....သြား..."
ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ ကို ထပ္ေျပာလိုက္တယ္....
"သားလိုက္သြားမယ္အေမ...ကိုထြန္းလည္းေခၚတယ္...
သူ႔ဆိုင္မွာလဲ အလုပ္ရမယ္ေျပာတယ္...."
အေမ ကခ်က္ျခင္းမ်က္ႏွာညိႇးသြားသည္...
"အို..သားကငယ္ပါေသးတယ္....မလိုက္ပါနဲ႔ကြယ္....."
"သားလိုက္ဖို႔ေျပာၿပီးၿပီ အေမ..."
မနက္ျဖန္မနက္ရန္ကုန္လိုက္ေတာ့မည္...
အထုတ္လည္းျပင္ၿပီးၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္အိပ္မေပ်ာ္ပါ.....
အေမက ပိုဆိုးမည္....
ခဏခဏ ဟိုလွည့္ ဒီလွည့္ အိပ္မေပ်ာ္တာကၽြန္ေတာ္သိသည္...
ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကိုခ်စ္သည္....အေမလည္းခ်စ္တာသိသည္....
အေမ ခံစားေနရတာကၽြန္ေတာ္သိသည္...
စိတ္ထဲကခြင့္လြတ္ဖို႔ေတာင္းပန္မိသည္.....
တစ္ကယ္ဆိုအေမ ကၽြန္ေတာ့္ကိုခြဲၿပီး ရန္ကုန္ ကိုမထည့္ျခင္ပါ...
ကၽြန္ေတာ္အတင္းပူဆာ၍ျဖစ္သည္...
ကိုထြန္းကလည္း ေစာင့္ေရွာက္ကူညီမယ္ဟုဂတိေပးသည္....
ေနာက္ဆံုး အေမ ကၽြန္ေတာ့ဆနၵကိုျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သည္...
ကၽြန္ေတည္ေတြးရင္း..ေခါင္းအံုးေပၚ မ်က္ရည္ေတြ စီးက် ေနသည္.....
ကၽြန္ေတာ္သိသည္.....အေမလည္း ငိုေနမည္.....
ကားမလာခင္ အဖြား အေမ ႏွင့္ႀကီးသန္းကို ကန္ေတာ့သည္...
မ်က္ရည္ေတြကို အင္းက်ီစ ႏွင့္သုတ္ရင္းအဖြား စုေတြေပးေနသည္....
အေမ က အသံမထြက္ဘဲငိုေနသည္....
ႀကီးသန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ထ ဖက္သည္ ရိုက္ႀကီးတငင္ ငိုသည္...
အဲ့ဒီေတာ့မ ကၽြန္ေတာ္ လည္းငိုခ် လိုက္မိသည္...
"သံေခ်ာင္းေရ...ကားလာၿပီေဟ့...."
အပိုင္း ( ၁ )
ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ရြာလံုးက "သံေခ်ာင္း" လို႔ေခၚတယ္.
ငယ္ငယ္က အရမ္းျခဴျခာလို႔ ဘုန္းဘုန္းကေပးတာတဲ့...
နာမည္အရင္းက်ေတာ့ေရာ....သန္းထိုက္ တဲ့...
ကၽြန္ေတာ္က ျမဝတီ နဲ႔ သာမည ၾကားက အိမ္ေျခ ၂၀၀ ေက်ာ္ေလာက္သာရွိတဲ့ရြာကပါ....
တစ္ရြာလံုးက လယ္ယာ လုပ္သူေတာင္သူေတြဆိုေတာ့ရိုးသားၾကတယ္ ရိုင္းပင္းၾကတယ္။
မႏွစ္က ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ ပိုးထိၿပီးဆံုးသြားေတာ့ ဘာမ လုပ္ကိုင္မစားတတ္သူအေမက လယ္ယာေလးလူငွားခ်ၿပီး ဝမ္းဝရံု လုပ္ကိုင္စားေနရခ်ိန္ပါ။
အသက္ ၈၀ ေက်ာ္အဖြားရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ အေမ ရယ္
အေမ့ညီမ အပ်ိဳးႀကီး ႀကီးသန္းရယ္ အားလံုး ၄ ေယာက္ထည္းဆိုပါေတာ့....
ေခါင္းရင္ဝိုင္းက ဘႀကီးစိုး တို႔ မိသားစုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုကို ေရႊမ်ိဳးရင္း ပမာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တာေလ...
ကၽြန္ေတာ္ ၁၀ တန္က် တယ္ အေဖက ပိုးထိ ဆံုးတယ္ စိတ္ေတြ ေလေနတဲ့အခ်ိန္ မွာကၽြန္ေတာ္ တခါတခါ အရမ္းဝမ္းနည္းမိတယ္။
ဘႀကီးစိုးတို႔မိသားစုက အားလံုး ၅ ေယာက္ပါ။
ဘႀကီးစိုး သားအႀကီး က ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၂ ႏွစ္ဘဲႀကီးတယ္...
ရြာနာမည္ ထြန္းခိုင္ ၿမိဳ႕မွာ ထြန္းထြန္း တဲ့။
ရန္ကုန္ကို သူတို႔အမ်ိဳးတစ္ေယာက္နဲ႔လိုက္သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေနတယ္ေျပာတာဘဲ။
လယ္လုပ္တဲ့ဘႀကီးစိုးတို႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ သိပ္ထူးမျခားနားပါ။
သားႀကီးလုပ္သူ ထြန္းထြန္း က တစ္ႏွစ္တစ္ခါရြာျပန္လာလည္ ရင္ေတာ့ တစ္ရြာလံုးက ဝိုင္းၿပီး ၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ ၿမိဳ႕စတိုင္ ျဖစ္ေနတာေပါ့ အဲ့ဒီထဲ မွာ ကၽြန္ေတာ္လည္းပါတယ္ေလ..
ကိုထြန္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာ့အေတာ္ခင္တယ္....
သူျပန္ ရင္ကၽြန္ေတာ့္ကို သူဝတ္တဲ့ အင္းက်ီေတြ ေဘာင္းဘီေတြ ေပးခဲ့လို႔ေပါ့....
သူေပးခဲ့တဲ့ ေဘာင္းဘီရွည္ဆို ရြာက ဘုရားပြဲ ရက္မွာ ဝတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ရိူးထုတ္ရတာအေမာရယ္.....
ခုလည္း ကိုထြန္းထြန္း ရြာေရာက္ေနတယ္ မေန႔က ည မ ေရာက္တာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မေတြ႕ေသးဘူးေလ...
"သံေခ်ာင္းေရ....ေဟ့ သံေခ်ာင္း..."
ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ေဖး ပုဂံေတြေဆးရင္း ထူးလိုက္တယ္...
"ဟာ...ကိုႀကီးထြန္းထြန္းလား လာၿပီ လာၿပီ....ညက ေရာက္တာလား...."
"ေအးကြ....ဟာ ငါ့ညီ က တစ္ႏွစ္ တခါလာတိုင္းထြားလာလိုက္တာ..."
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေသျခာၾကည့္ၿပီး ေျပာမ ကၽြန္ေတာ္လည္းရွက္ရီ ရီျပလိုက္တယ္....
"ငါရြာေတာင္ပိုင္းသြားမလို႔ အားလား...."
"ဟုတ္ ကိုထြန္း လိုက္ခဲ့မယ္ေလ...."
ေတာင္ပိုင္းက ကိုေအာင္ႀကီးက ကိုထြန္းထြန္းတို႔ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြေလ...
"ငထြန္း မင္းအလုပ္ အဆင္ေျပ ငါတို႔လဲ ေခၚစမ္းပါကြ ရန္ကုန္ ဆိုတဲ့ၿမိဳ႕မွာ အလုပ္ လုပ္ျခင္လို႔ပါကြ.."
"ေအးပါကြာ...အထင္မႀကီးနဲ႔ေအာင္ႀကီးေရ ငါက စာပြဲထိုးရတာကြ..ဘီယာ ဆိုင္က ဝိတ္တာေခါင္းေဆာင္ဆိုပါေတာ့ကြာ...."
"ဘာျဖစ္ျဖစ္ေလကြာ ငါတို႔ထက္စာရင္းမင္းက မင္းသားလားမွတ္ရတယ္ ၿမိဳ႕သားႀကီးလိုျဖစ္လို႔...အသားေတြကျဖဴ..."
ကိုေအာင္ႀကီးက ေျပာေနတာ သေဘာၾကေနတာ...
ကၽြန္ေတာ္လည္းသေဘာက်ေနတယ္ေလ....
သူတို႔ေျပာတာနားေထာင္ေနမိတယ္...
ကိုထြန္းထြန္းက အဆင္ေျပတာေတြေရာ....အဆင္မေျပတာေလးေတြလည္းၾကားရတယ္.....
ညမိုးခ်ဳပ္မ ေတာင္ပိုင္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကိုထြန္းထြန္းျပန္လာခဲ့တယ္....
"ေဟ့ေကာင္ သံေခ်ာင္း ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲကြ.."
ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားေနတာပါ...ကၽြန္ေတာ့္ကို ကိုထြန္းထြန္းက ရန္ကုန္ေခၚရင္ေကာင္းမွာလို႔....
"ဟို..ဟိုေလ...ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္လိုက္ျခင္တယ္...."
ကၽြန္ေတာ့္အေျပာေၾကာင့္ ကိုထြန္းထြန္း မ်က္လံုျပဴးသြားတယ္...
သူ ခဏ စဥ္းစားသလို လုပ္ၿပီး....
"မင္း ၁၀ တန္းျပန္မေျဖဘူးလား...."
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္ရမ္းျပလိုက္တယ္...
"မင္းကို ႀကီးေမ ကထည့္ပါ့မလား...."
ႀကီးေမ ဆိုတာကၽြန္ေတာ့္အေမကို ကိုထြန္းထြန္းက ငယ္ငယ္တည္းက ေခၚတာေလ....
"ထည့္ေအာင္ေျပာမွာေပါ့...ကိုထြန္းသာေခၚရင္ ထည့္မွာပါ...
ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ျခင္တယ္...."
"ငါ ဘယ္သူ႔မ ေတာ့မေခၚျခင္ဘူး သံေခ်ာင္း မင္းကိုေတာ့ ငါညီေလးလို ခင္လို႔ပါ...
အလုပ္ကလည္း ငါ့အလုပ္ဆိုင္ထည့္ရင္ေတာ့ရတယ္...
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကလူေတြက တစ္ကယ္ေတာ့ ငါတို႔ရြာကလူေတြလိုမဟုတ္ဘူးကြ.....
ေအးေလ...မင္းအေဖလည္း မႏွစ္က ဆံုးသြားေတာ့ ...
ေျပာၾကည့္ေပါ့ကြာ ထည့္ရင္ လိုက္ခဲ့......"
ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္....
အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ရေအာင္ေျပာမယ္...
တစ္ကယ္စဥ္းစားလိုက္ျပန္ေတာ့ အေမ နဲ႔အဖြား ကိုထားခဲ့ ရမွာလဲစိတ္ထဲ မေကာင္းျပန္ဘူး....
ေယာက္က်ားသားရယ္လို႔ကၽြန္ေတာ္ဘဲရွိတာ....
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ညလံုးစဥ္းစားတယ္ အိပ္လည္းမေပ်ာ္ဘူး....မိုးလင္းခါနီးမ အေဒၚအပ်ိဳးႀကီး ႀကီးသန္း လည္းရွိတာဘဲေလ လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္....
ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ လိုက္ျခင္တယ္ေလ....
တစ္ကယ္ေျပာရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အေမ အဖြား ႀကီးသန္း တို႔ကို ဘယ္က ဘယ္လိုစေျပာရမွန္း မသိပါဘူး....
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ထဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနလို႔ အေမက....
"ဟဲ့..သံေခ်ာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္းသား...."
ကၽြန္ေတာ္ အေမ့နားကပ္ထိုင္လိုက္တယ္....
ခ်က္ျခင္းေျပာမထြက္ဘူး...အားတင္းလိုက္တယ္...
"အေမ...သား....ကိုထြန္းနဲ႔ ရန္ကုန္ လိုက္သြားမလို႔...."
အေမ က အံ့ၾသစြာၾကည့္တယ္....
"ေအာ္သားရယ္...ဘာ လိုက္လုပ္မွာတုန္း..ရွိတာမ မိသားစုေလး ၄ ေယာက္ အို....သားကို အေဝးႀကီးခြဲမထားႏိုင္ပါဘူး...သြား..သြား..လုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္ပါကြယ္.....သြား..."
ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ ကို ထပ္ေျပာလိုက္တယ္....
"သားလိုက္သြားမယ္အေမ...ကိုထြန္းလည္းေခၚတယ္...
သူ႔ဆိုင္မွာလဲ အလုပ္ရမယ္ေျပာတယ္...."
အေမ ကခ်က္ျခင္းမ်က္ႏွာညိႇးသြားသည္...
"အို..သားကငယ္ပါေသးတယ္....မလိုက္ပါနဲ႔ကြယ္....."
"သားလိုက္ဖို႔ေျပာၿပီးၿပီ အေမ..."
မနက္ျဖန္မနက္ရန္ကုန္လိုက္ေတာ့မည္...
အထုတ္လည္းျပင္ၿပီးၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္အိပ္မေပ်ာ္ပါ.....
အေမက ပိုဆိုးမည္....
ခဏခဏ ဟိုလွည့္ ဒီလွည့္ အိပ္မေပ်ာ္တာကၽြန္ေတာ္သိသည္...
ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကိုခ်စ္သည္....အေမလည္းခ်စ္တာသိသည္....
အေမ ခံစားေနရတာကၽြန္ေတာ္သိသည္...
စိတ္ထဲကခြင့္လြတ္ဖို႔ေတာင္းပန္မိသည္.....
တစ္ကယ္ဆိုအေမ ကၽြန္ေတာ့္ကိုခြဲၿပီး ရန္ကုန္ ကိုမထည့္ျခင္ပါ...
ကၽြန္ေတာ္အတင္းပူဆာ၍ျဖစ္သည္...
ကိုထြန္းကလည္း ေစာင့္ေရွာက္ကူညီမယ္ဟုဂတိေပးသည္....
ေနာက္ဆံုး အေမ ကၽြန္ေတာ့ဆနၵကိုျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သည္...
ကၽြန္ေတည္ေတြးရင္း..ေခါင္းအံုးေပၚ မ်က္ရည္ေတြ စီးက် ေနသည္.....
ကၽြန္ေတာ္သိသည္.....အေမလည္း ငိုေနမည္.....
ကားမလာခင္ အဖြား အေမ ႏွင့္ႀကီးသန္းကို ကန္ေတာ့သည္...
မ်က္ရည္ေတြကို အင္းက်ီစ ႏွင့္သုတ္ရင္းအဖြား စုေတြေပးေနသည္....
အေမ က အသံမထြက္ဘဲငိုေနသည္....
ႀကီးသန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ထ ဖက္သည္ ရိုက္ႀကီးတငင္ ငိုသည္...
အဲ့ဒီေတာ့မ ကၽြန္ေတာ္ လည္းငိုခ် လိုက္မိသည္...
"သံေခ်ာင္းေရ...ကားလာၿပီေဟ့...."
No comments:
Post a Comment