ေေေ ေဝဖန္အၾကံေပးလိုပါက author.thutalulin@gmail.com သုိ႔ ဆက္သြယ္ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

Saturday, April 25, 2015

နာရီသံ အပိုင္း (၈)

နာရီသံ

အပိုင္း ( ၈ )

ကၽြန္ေတာ္က ဟန္မပ်က္ ဝရံတာမွာဆက္ရပ္ေနလိုက္တယ္...
ဂ်င္မီက ေနာက္ဖက္မွာ တေနရာရာမွာရွိမယ္. ....
"သံခ်ာင္း ျပန္ေရာက္ေနၿပီလား.....အားလံုးေနေကာင္းၾကတယ္ဟုတ္..."
"ေကာင္းတယ္ကိုထြန္း...ဘႀကီးစိုးလည္းေနေကာင္းတယ္..."
"ေအးကြာငါလည္း အိမ္ေတာ့ျပန္အုန္းမယ္...."
ကၽြန္ေတာ္ကိုထြန္းနဲ႔ေျပာေနခ်ိန္ ဂ်င္မီကို အိမ္ေနာက္ဖက္လွမ္းရွာမိတယ္..သူ အိမ္သာထဲေနမွာ...
ေနာက္ထပ္ေျခသံေတြၾကားရသည္...
ေဇာ္ေလး နဲ႔ႏိုင္ကိုျဖစ္သည္...ထံုစံအတိုင္းသူတို႔က ငါးကင္ေတာ့ေသျခာေပါက္ပါမည္....
"ကိုထြန္းေရ ပုဂံယူခဲ့ပါဗ်..."
ေျပာရင္း ႏိုင္ကိုက ေနာက္ေဖးက ကိုထြန္းကိုပုဂံမွာသည္...
"ဒီေန႔ေတာ့ငါးကင္က တစ္ေကာင္ဘဲရတယ္...ၾကက္သားသုတ္ပါတယ္...ဂ်င္မီေရာ..."
ေဇာ္ေလးကေျပာရင္း ငါးကင္ႀကိဳက္ေသာဂ်င္မီ့ကိုေမးသည္...
"ရွိတယ္...."
ကၽြန္ေတာ္ေျဖရင္းအိမ္ေနာက္ဖက္လွမ္းၾကည့္သည္...
ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္သည္...
"ဂ်င္မီ လာေလကြာ..."
ဟန္မပ်က္ကၽြန္ေတာ္ေခၚေတာ့အနားလာထိုင္သည္...
အခ်ဥ္ထုတ္ကိုကၽြန္ေတာ္ကဖ်ည္သည္..ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မၿပီ...
ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကယူၿပီးၿဖီသည္..အသံုးမက်ဘူးဆိုေသာအၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္သည္.....အဲ့ဒီ့အၾကည့္ကို ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္သည္...
အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေသာအမူအယာလိုျဖစ္သည္....
အားလံုးက စကားေတြ အရမ္းေျပာေနၾကသည္...
ကၽြန္ေတာ္က ငါးကင္ အသားေလးေတြကိုဖဲ့ၿပီးပုဂံအလြတ္ေလးထဲထည့္လိုက္သည္ သူၿဖီထားေသာအခ်ဥ္ထုတ္ေလးကို ယူ ဆမ္းလိုက္သည္...အနားကခပ္ယင္း တစ္ေခ်ာင္း တပ္ၿပီးဂ်င္မီေရွ႕ခ်ေပးလိုက္သည္....
"ေဟ့ေကာင္..သံေခ်ာင္း...ေအာင္မေလး..ႏုရြေနလိုက္တာ..ဂ်င္မီ့မင္းမယားမ်ားမွတ္ေနလား...."
ပတ္ကနဲ ကိုထြန္းအေျပာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ပိုသြားတာသိသလို ဂ်င္မီလည္းမ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး ပုဂံျပန္တြန္းခ်သည္....
"ဟား..ဟား..မင္းကလည္း စတာပါကြာ...ဂ်င္မီငါးကင္ႀကိဳက္တာ သံေခ်ာင္းသိတယ္ေလ ေတာ္ၾကာဂ်င္မီမဝမွာဆိုးလို႔ ဟုတ္တယ္မလား..."
ႏိုင္ကိုက ေျပာရင္းရီေျပာေျပာသည္....
"စားၾက ငါတို႔က ဆိုင္မွာ စားၿပီးသား...အားမနာနဲ႔..".ေဇာ္ေလးကေျပာသည္....

"ကိုထြန္း...."
"ေျပာ ဘာလည္း...."
"ဂ်င္မီက ဆိုင္မွာဝိတ္တာလုပ္ျခင္လို႔တဲ့...."
"ဂ်င္မီက...ေဟ့ေကာင္ ဟုတ္မလည္းလုပ္ပါကြာ..ႏုႏု ဖတ္ဖတ္ သေဌးေနာ္..."
ကိုထြန္းကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာေတာ့ ကိုထြန္းက မယံု....
"ဟုတ္တယ္ကိုထြန္းေျပာေပးပါလား...."
"မင္းမလုပ္ႏိုင္ပါဘူးဂ်င္မီရာ... အခုမင္းအလုပ္ကအဆင္မေျပလို႔လား..."
ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ့္ကိုအရင္ၾကည့္သည္....
"သူ အဲ့အလုပ္ကထြက္လိုက္တာၾကာၿပီ..."
ကၽြန္ေတာ္ဘဲဝင္ေျဖ လိုက္တယ္...
"ပင္ပန္းတယ္ေနာ္ ဂ်င္မီ ...စဥ္းစားအုန္း...ဆိုင္မွာ..လကုန္ရင္ ထြက္မယ့္တစ္ေယာက္ရွိတယ္ မင္းကိုအစားသြင္းလိုက္ရံုဘဲ။ မင္းလုပ္ႏိုင္မယ္မထင္ဘူး....."
"ကိုထြန္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္လည္းရွိတာဘဲ ဝိုင္းကူတာေပါ့...."

ဒီေန႔ဂ်င္မီကၽြန္ေတာ့္ဆိုင္မွာ စၿပီးအလုပ္ဆင္းသည္...
ဟင္းပြဲေတြရြတ္ျပသည္...သူနားေထာင္ေနၿပီး...
"မွားရင္ ဆူလား..."
ဂ်င္မီကျဖတ္ေမးသည္...
"ဆူတာေပါ့...မမွားေအာင္ သခ်ာမွတ္ေလ ေနာ္...."
ကၽြန္ေတာ္ေသျခာေျပာျပသည္...စိတ္လည္းပူသည္....
လူကတေျဖးေျဖးက်လာသည္....တတ္ႏိုင္သေလာက္ကၽြန္ေတာ္ဘဲ အေျပးအလႊားေအာ္ဒါ ေကာက္သည္...အကူသေဘာေလာက္သာ ဂ်င္မီ့ကို ထားသည္..
"ဂ်င္မီေညာင္ရင္ အေနာက္ဖက္ခဏ သြားထိုင္ေလ..."
ကၽြန္ေတာ္ဂ်င္မီ့ကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ရွိေနသည္...သနားသည္။
ဂ်င္မီမထိုင္ရဘဲေရွာက္ေနေတာ့ေညာင္းမွာေသျခာသည္။
"ရပါတယ္..မေညာင္းပါဘူး..."
ဂ်င္မီက တတ္သေလာက္ေတာ့လုပ္ရွာပါသည္။
အိမ္သာဘက္ဂ်င္မီထြက္သြားေတာ့ မသိမသာကၽြန္ေတာ္လိုက္သြားသည္....လူရွင္းေတာ့ အိပ္ကပ္ထဲက စႏိုးတာဝါေလးေဖာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္သုတ္ေပးမိသည္...ေခၽြးေတြ ပ်ံေနလို႔ေပါ့....
"ဟာ......."
လ်က္တစ္ပ်က္ကၽြန္ေတာ့္ပါးကို ဂ်င္မီ နမ္းၿပီးေျပးထြက္သြားသည္...
စႏိုးတာဝါစ ေလးကိုင္ရင္းကၽြန္ေတာ္က်န္ေနခဲ့သည္..အံ့ဩ မိသည္...မထင္ထားပါ..ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္စြာျပံဳးရင္းထြက္လိုက္သြားသည္....
ပထမအလုပ္တစ္ရက္ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့သည္....
ပင္ပန္းလို႔ေနမည္..ဂ်င္မီ..အိပ္ေပ်ာ္ေနတာခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလွသည္။
၃ ရက္ေျမာက္ေန႔ စေနေန႔ လူအရမ္းက်သည္....
" ဒါမဟုတ္ဘူးတဲ့...."
အေၾကာ္ဆရာကို ဂ်င္မီက ေျပာသံၾကားရသည္...
"ေဟ့ေကာင္ မင္းေျပာလို႔ငါလုပ္ေပးလိုက္တာ မဟုတ္ရင္ မင္းေသာက္ျပစ္လိုက္လာျပန္မပို႔နဲ႔..."
"ကၽြန္ေတာ္ေျပာတယ္ေလဆရာ ခ်ဥ္စပ္လို႔...."
"ေဟ့ေကာင္ ရွာမရွည္နဲ႔သြား......"
အေၾကာ္ဆရာက ဂ်င္မီေျပာတာနားမေထာင္ေမာင္းထုတ္ေနသည္....
"ခင္ဗ်ားကလည္း...လူက်ေနတာစိတ္ရွည္ပါဗ်..."
ကၽြန္ေတာ္ဝင္ေျပာလိုက္သည္....
"ေဟ့ေကာင္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္..."
ကၽြန္ေတာ္ေဒါသျဖစ္သြားသည္....
"ဒါကၽြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္ဘဲ...သူက လူသစ္ေလ နဲနဲ ေတာ့သီးခံေပးေပါ့...."
"ခြမ္..."
အေၾကာ္ဆရာက ဖန္ခြက္ျဖင့္ ပစ္ေပါက္၍ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္သည္..အားလံုး ဂ်ာႀကီး ႏွင့္ ကိုထြန္းအနားေရာက္လာသည္....
ဂ်င္မီ ကေၾကာက္ေနတာကၽြန္ေတာ္သိသည္....
"ဘာျဖစ္တာလည္း ..."
"အလုပ္ရႉတ္ေနတာျပသနာလာရွာေနတယ္ေနာ္ဂ်ာႀကီး..ဟင္းပြဲေတြလည္းခဏ ခဏ မွားတယ္...ၿပီးေတာ့ လာၿပီးမဆိုင္တဲ့ေကာင္က ဆရာလာလုပ္ေနတယ္...ေျပာထားေနာ္ ငါလုပ္မိမယ္..."
အေၾကာ္ဆရာက ဂ်ာႀကီးကိုဦးတည္ေျပာေနသည္...ကိုထြန္းက အနားကေန..
"ကဲ....ကဲသြားသြား မင္းတို႔..."
"ဘာဟင္းပြဲ မ မွားဘူးကိုထြန္းသူ သက္သက္ေျပာတာ..ဂ်င္မီေသျခာမွာတာကၽြန္ေတာ္ၾကားတယ္.."
"ေဟ့ေကာင္..ဆက္မရွည္နဲ႔ သြား..ငါလုပ္လိုက္ရ....."
ဂ်ာႀကီး က လက္ရြယ္ၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကို ရိုက္မယ့္ ဟန္ျပင္ၿပီးေျပာသည္...ကၽြန္ေတာ့္မိဘကေတာင္ မရိုက္တာ ရိုက္ၾကည့္ပါလား..ခ်က္ျခင္းဘဲျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ဂ်ာႀကီးကို...
"လုပ္ၾကည့္ပါလား ခင္ဗ်ားျပန္လုပ္မွာေပါ့...လာေလ....."
"ေဟ့ေကာင္..သြားထြက္သြား...မင္းငါ့ဆိုင္ မွာအလုပ္လုပ္စရာ မလိုဘူး ×××..××..သြားခုထြက္သြားစမ္း...မျမင္ျခင္ဘူးငါ့ကိုစိန္ေခၚတာလား×××...သြား...."
ကၽြန္ေတာ့္ကို ကိုထြန္းက ဆိုင္ျပင္ေခၚဆြဲထုတ္လာသည္....
"မင္းျပန္ေတာ့ သံေခ်ာင္ ဂ်ာႀကီေပါက္ကြဲေနၿပီ..."

"ျပန္ရေအာင္သန္းထိုက္....."
အနားမွာ ဂ်င္မီရပ္ၿပီးကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကိုကိုင္ၿပီးျပန္ဖို႔ေခၚသည္....
ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေသာဆိုင္ကိုက်ာခိုင္းၿပီး အေမွာင္ထဲ လမ္းေလ်ာက္ျပန္ခဲ့သည္....
တစ္ေယာက္ထည္းမဟုတ္ပါဘူး....
ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးနားမွာကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့.....
ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တဲ့..ဂ်င္မီလည္းပါလာတယ္ေလ....
ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ဗဟို လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ည ၁၁ နာရီေက်ာ္ၿပီ လမ္းေလ်ာက္ေနဆဲ....
ဂ်င္မီ့လက္ေတြကၽြန္ေတာ္ ဆုတ္ကိုင္ထားတယ္...
ေလႏုေအးေတြတိုက္ေတာ့ ဂ်င္မီဆံပင္ေတြ ဖြာၾကေနတာ တစ္ကယ္လွတယ္...
ဂ်င္မီကၽြန္ေတာ့္ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္တယ္....
ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၾကည့္တယ္....
"ဟင္..ဟင္း..ခိခိ...."
ဂ်င္မီရီရင္ေျပးတယ္....
ကၽြန္ေတာ္လက္ဆြဲထားရင္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းသူ႔ေနာက္ပါသြားတာေပါ့.....

No comments:

Post a Comment