ေေေ ေဝဖန္အၾကံေပးလိုပါက author.thutalulin@gmail.com သုိ႔ ဆက္သြယ္ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

Saturday, April 25, 2015

နာရီသံ အပိုင္း (၅)

နာရီသံ

အပိုင္း ( ၅ )

ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းၿပီးျပန္လာပါေစ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ တံခါးအေျပးဖြင့္ ဂ်င္မီအိပ္ယာ ကိုမ်က္လံုးက အရင္ေရာက္ပါတယ္....
ဂ်င္မီရြာျပန္သြားတာဒီေန႔ဆို ၁၁ ရက္ေျမာက္ေန႔...
သူအေဖေရာ အေျခအေန ဘယ္လိုရွိလဲ....
တခုခုမျဖစ္ပါေစနဲ႔.....
ကိုထြန္းတို႔အိမ္အေဆာင္လခေတြစုေနသည္...ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ခြဲတမ္း တစ္ေသာင္းေပးရသည္...
"ဂ်င္မီက ဆက္ေနမွာလားဘာလားမသိဘူးကြ..."
ကိုထြန္းေျပာမ စိတ္ထဲမေကာင္းျဖစ္မိသည္....
"လာေတာ့လည္း အေဆာင္ရွင္ၾကည့္ေျပာတာေပါ့ကြာ...."
ႏိုင္ကိုက လာမ ၾကည့္ေျပာမည္ဟုဆိုသည္...
ျပန္လာပါေစလို႔ ႀကိတ္ၿပီးစုေတာင္းမိသည္...
"သံေခ်ာင္း မင္းသူ႔ဖုန္းနံပါတ္သိလား....."
"မသိဘူးကိုထြန္း...."
ကၽြန္ေတာ္တစ္ကယ္မသိပါဘူး....
သူမေပးလို႔ မေတာင္းတာပါ....
အိမ္က လူေတြေျပာမ သိသည္ ဂ်င္မီဘာအလုပ္ လုပ္မွန္း အတိအက် ဘယ္သူမ မသိဘူးတဲ့ေလ။

တနဂၤေႏြေန႔မို လူက အရမ္းက်သည္....
အိမ္ျပန္ဖို႔နာရီၾကည့္လိုက္သည္...ညည့္ ၃ နာရီနီးပါး...
အိမ္ေရာက္ေတာ့ေရခ်ိဳးလိုက္သည္...
ဘာမ မဆိုင္ ဂ်င္မီအိပ္ယာ ေပၚကို ပုဆိုးၾကမ္းေလးနဲ႔ ဖုန္ခါသလို႔ လုပ္လိုက္သည္....ေခါင္းအံုးေတြ အခင္းေတြ ကို ေသျခာေနရာခ် လိုက္သည္...ၿပီးမ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ဖို႔ျပင္သည္.....
နားထဲက အသံတခ်ိဳ႕ၾကားသည္ အနားမွာျဖစ္သည္...
မ်က္လံုးေတြအားယူဖြင့္သည္...မပြင့္ပါ. ..
ခဏဆက္ၿပီး ေမွးေနသည္ အရမ္းလည္းအိပ္ျခင္ေနေသးသည္....
ဒါေပမယ့္ အသံက ကပ္လ်က္က ျဖစ္သည္....
ကၽြန္ေတည္မ်က္လံုးေတြ အားယူဖြင့္လိုက္သည္...
" ဟာ ဂ်င္မီ...."
"ေအး..ႏိုးၿပီလားသန္းထိုက္ ေဆာရီကြာ ငါ့ေၾကာင့္ႏိုးသြားတာလား....."
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမထြက္ပါဘူး ...
"မဟုတ္ပါဘူး ငါႏိုးေနတာ..."
ကၽြန္ေတာ္ညာလိုက္မိသည္.....
ဂ်င္မီ ပိန္သြားသည္...အသားေတြလည္းညိဳသြားသည္...
"မင္း အေဖ ေရာ အေျခ အေန...."
"ငါေရာက္တဲ့ညက ဆံုးတယ္...."
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းတစ္ကယ္ျဖစ္သြားတယ္....
ဂ်င္မီက မ်က္ႏွာညိဳးသြားတယ္...ကၽြန္ေတာ္ အားေပးလိုက္တယ္...
"ငါလည္း အေဖ မရွိတဲ့ သူပါကြာ အားမငယ္ပါနဲ႔...မင္းအေဖ အတြက္ေကာင္းမႉ့ ကုသိုလ္လုပ္ေပးရမွာေပါ့...."

စိတ္မေကာင္းျခင္းေတြ ရွိသြားေပမယ့္ ဂ်င္မီကို ျပန္လာလို႔ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္တာဘယ္သူသိမလဲ....
ဂ်င္မီဖုန္းဆက္ေနတယ္ ဝရံတာမွာ...ဂ်င္မီက ဖုန္းဆက္ရင္ အနားမွာ ဘယ္သူမ မရွိ မသိ ေစျခင္လို႔ထင္မယ္...ခပ္ခြာခြာကို ထၿပီးဆက္တတ္တယ္....
"ကဲ...ငါ အျပင္သြားအုန္းမယ္ကြာ...မင္းဆက္အိပ္လိုက္အုန္း..."
ဂ်င္မီက ဖုန္းေျပာၿပီးခ်က္ျခင္းဘဲ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ ျပန္ထြက္သြားသည္.....
ကၽြန္ေတာ္ က နားေစျခင္သည္.သို႔ေသာ္ အလုပ္ကိစၥျဖစ္မည္....
ဂ်င္မီျပန္လာေၾကာင္းအားလံုး အသိေပးလိုက္သည္....
ညေန ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္သြားသည္ထိ ဂ်င္မီျပန္မလာေသးပါ။
အလုပ္ ထဲ စိတ္မဝင္စားျခင္....
အိမ္ဘဲစိတ္ေရာက္ေနသည္..နာရီခဏခဏ ၾကည့္ေန၍ ဆိုင္က မင္းမင္း ကေျပာေလၿပီ။
"ေဟ့ေကာင္..ဘာျဖစ္ေနတာလည္း...ဟင္းပြဲေတြလည္းမွားခ်...နာရီဘဲၾကည့္ၾကည့္ေနတယ္...ဘာျဖစ္လို႔လည္းေနမေကာင္းဘူးလား...."
"မျဖစ္ပါဘူးကြာ ေကာင္းပါတယ္..."
မင္းမင္း ေမးတာကိုထြန္းၾကားသည္....
အိမ္ျပန္လို႔ တိုက္ေအာက္ကေန လွမ္းၾကည့္မိသည္...ဝရံတာမွာ ရပ္ေနေသာဂ်င္မီကိုေတြ႕သည္....
ကၽြန္ေတာ္ အေျပးတပိုင္းတက္သြားသည္....
စိတ္ထဲဘာျဖစ္ေနမွန္းကိုေသျခာမသိပါ.....
ဂ်င္မီက ေအးေဆး ပါ ကၽြန္ေတာိ့ကိုျပံဳးျပသည္....
အင္းက်ီခၽြတ္ၿပီး ေဘာင္းဘီ အပြင့္အတိုေလးဘဲဝတ္ထားတာၾကည့္ေကာင္းသည္....
ေဘာင္းဘီေလးေအာက္ေလ်ာဝတ္ထားေတာ့ ဆီးဆပ္က အေမႊး နက္ေတြက အေပၚတခ်ိဳ႕တဝက္ေပၚေနသည္....
အေနာက္ဖက္ကဆို ဖင္အကြဲ ေၾကာင္း အစ ေလးေပၚေနသည္...
မၾကာခင္ဘဲ ႏိုင္ကို နဲ႔ေဇာ္ေလး ေရာက္လာသည္...
"ကဲ ေဘာ္ဒါေတြ ငါးကင္ေတြ ပါတယ္ေဟ့..."
ေဇာ္ေလး ကေအာ္ေခၚရင္း အထုတ္ဖြင့္သည္...
ငါးကင္နံ႔က ေမႊးေနသည္...
အားလံုးစုထိုင္လိုက္သည္....
"ေဟ့ေကာင္ မ်ားလွခ်ည္လား...၃ ေကာင္ေတာင္...."
"ဟုတ္တယ္ကိုထြန္းေရ....ဒီေန႔ မထင္မွတ္ဘဲတစ္က မိုက္သြားတယ္..."
ေဇာ္ေလးက ေျဖသည္....
ဂ်င္မီက ငါးကင္ အေတာ္ႀကိဳက္ပံုရသည္...
စားေနၾကရင္း ေဇာ္ေလးကအမွတ္မထင္.....
"ဒါနဲ႔စကားမစပ္....ဂ်င္မီျပန္လာမွာ မင္းက ႀကိဳသိထားတာလား.."
ကၽြန္ေတာ့္ကိုဒဲ့ေမးတာျဖစ္သည္...
"ဟာ ကိုေဇာ္ေလးကလည္းမသိပါဘူး...."
"ေဟ...မသိပါဘူး ဂ်င္မီျပန္လာမည့္ညက မင္း သူ႔အိပ္ယာေတြ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနလို႔....."
ဘုရားဘုရား..ကၽြန္ေတာ္က အားလံုးအိပ္ေနၿပီထင္လို႔ ခုမ ေပၚၿပီ။
"ဟာ...ဒါေတာ့ ဖုန္ေတြေပေတာ့ မေနတတ္ေတာ့ လုပ္တာေပါ့ဗ်ာ...."
ျပန္သာေျပာရတာ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိစကားက....
ဂ်င္မီကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနသည္....
"ေတာ္ၿပီ...ေရခ်ိဳးၿပီးအိပ္ေတာ့မယ္...."
ကၽြန္ေတာ္ ရွက္သလိုျဖစ္ၿပီး ေရခပ္ၾကာၾကာေလးခ်ိဳးလိုက္သည္....

စၿပီ...တစ္ကိုယ္လံုးကိုက္ခဲ ေနသည္....
ခ်မ္းလည္းခ်မ္းေနသည္....
ခုမသိသည္ ညက ေရခ်ိဳးတာလည္းၾကာသည္....
စြတ္က်ယ္သာဝတ္အိပ္လိုက္သည္ မ်က္ႏွာၾကက္က ပန္ကာလည္း တစ္ည လံုးဖြင့္အိပ္ေတာ့ ဖ်ားၿပီ။
ဘယ္သူမွန္းမသိ ေသာ သူတစ္ေယာက္ကၽြန္ေတာ္ ႏွဘူးကို လာစမ္းသည္...ခဏေနေတာ့ ေအးသလို ခံစားရသည္...
ႏွဘူေပၚ က ေအးေနေသာ ခံစားမႉ့ကိုရၿပီး သက္သာသလိုရွိသည္။
အားလံုးႏိုးေနၿပီ။
"သန္းထိုက္ မင္းဖ်ားေနတာ ဒီေန႔ နားလိုက္ ငါခြင့္တိုင္ခဲ့မယ္..."
ကိုထြန္းကို ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္ ေခါင္းမထူ ႏိုင္ဘူးေလ မူးေနာက္ေနတယ္....
"ဟို အိတ္ထဲ မွာ ပါရာစီတေမာ့ ရွိတယ္ ညေန သက္သာရင္ ေဆးဆင္းဝယ္ေသာက္လိုက္ ထမင္းမစားနဲ႔ေနာ္ ေဟ့ေကာင္..ဆန္ျပဳတ္ဘဲေသာက္...."
ကိုထြန္းက တတြတ္တြတ္ေျပာေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဂ်င္မီ ကိုရွာမိသည္.. ..
တံခါးဖြင့္သံၾကားသည္....
"ေအာ္ ဂ်င္မီ...ငါအလုပ္သြားတယ္မွတ္လို႔..."
ကိုထြန္းေျပာတာႏွင့္ဂ်င္မီက....
"မဟုတ္ဘူး သန္းထိုက္ တစ္ညလံုးကိုယ္ေတြပူတာအရမ္းဘဲ...ကၽြန္ေတာ္ေရဝတ္ ကပ္ေပးတာညက အခုမနက္ ေဆးေသာက္ရေအာင္ေဆး ဆင္းဝယ္တာ...ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ပါတစ္ခါတည္းဝယ္လာတယ္ အစာစားၿပီး ေဆးေသာက္တဲ့ေဆးဆိုင္က မွာလိုက္တယ္...."
ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ၿပီ ညက ဂ်င္မီေပါ့...သူအိပ္ေရးေတြပ်က္ေနမွာ...ခုလည္းကၽြန္ေတာ္ဖို႔ ေဆးဝယ္ ဆန္ျပဳတ္ဝယ္ အားနာမိတယ္....
"ေက်းဇူးဘဲဂ်င္မီရာ..."
"ေဟ့ေကာင္ ဘာေက်းဇူးလဲ ခဏ ထ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးရင္ေဆးပါေသာက္ရမယ္....

"ကဲ..ငါတို႔အလုပ္သြားလိုက္အုန္းမယ္သံေခ်ာင္း..."
ကိုထြန္းကိုေခါင္းညိတ္ျပ လိုက္သည္.....
အိမ္မွာ ဂ်င္မီနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ၂ ေယာကိထည္း...
ေဆးသာက္ၿပီး ခဏ နားလိုက္သည္...
ဂ်င္မီက အနားလာထိုင္ၿပီးေျပာသည္...
မင္းမနက္ျဖန္တစ္ရက္ေလာက္ ထပ္နားလိုက္ေနာ္ ဒါမ အားရွိမွာ
"ငါတို႔က တစ္ရက္ပ်က္ ရင္ တစ္ရက္ လုပ္ခ ႏႉတ္တယ္ ဂ်င္မီရ.."
"ေအာ္ကြာ...မင္းက လည္းေနမ မေကာင္းတာဘဲ...."
ဂ်င္မီက ကရုဏာ နဲ႔ေျပာတာသိပါတယ္...
"ဒါနဲ....မင္းက ဘာအလုပ္ လုပ္တာလည္းဂ်င္မီ......"
ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္တာနဲ႔..ဂ်င္မီက ခ်က္ျခင္းမေျဖပါဘူး....
"ငါလား....ေျပာျပ ရင္ မင္းနားလည္မွာမဟုတ္ပါဘူးကြာ..."
သူမေျပာျခင္တံ့ပံုစံမို႔ ဆက္မေမးျဖစ္ပါဘူး...
"အိပ္ေတာ့ေလ ဂ်င္မီ...."
"ေအး ပါမင္းလည္းအိပ္ေတာ့..ငါက မင္ကို အဖ်ားတက္မွာဆိုးလို႔...."
ဂ်င္မီးအဖ်ားတက္မွာဆိုးလို႔ လို႔ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ဝမ္းသာသလိုခံစားရတယ္....
ေရခ်ိဳးခန္းေျခလက္ေဆးလိုက္တယ္...ေရမ မခ်ိဳးရတာ...
ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္.....
ကၽြန္ေတာ့္ကို လူတစ္ေယာက္ ေထြးေပြ႕ လိုက္တယ္...ေျခေထာက္ေတြလည္း ေစာင္နဲ႔ပတ္ေပးတယ္....
အဝတ္အေအးေတြနဲ႔..ႏွဘူေပၚတင္ေပးတယ္...
ေနာက္ေတာ့ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကိုဖက္ထားတယ္...
ခဏေလးနဲ႔ေႏြူေထြးသြားခဲ့တယ္...
ကၽြန္ေတာ္သိတာကေတာ့တခုခု ကိုညည္းေနတာဘဲ။

"သူအလုပ္ဆင္းလို႔မျဖစ္ေသးဘူးကိုထြန္း ညက ဆို ကိုးေတြအရမ္းပူလာၿပီး ညည္းေနရတယ္...."
ကၽြန္ေတာ္ ဂ်င္မီအသံၾကားေနရတယ္....
ညက သူကၽြန္ေတာ့္ကို အခ်မ္းေျပေစခဲ့သူေပါ့...
ေႏြးေထြးေစခဲ့သူေပါ့....
"ေအးေလ ဆက္နားလိုက္ေပါ့....."
စိတ္မပါသလိုသာေျပာၿပီး ကိုထြန္းကေျပာသည္....
"သန္းထိုက္ ေဆးခန္းသြားရေအာင္ထ....."
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းခါလိုက္တယ္...ေဆးခန္းျပရင္ပိုက္ဆံကုန္မွာေပါ့။
"ထ စမ္းပါကြာ အင္းက်ီလဲ...ဒီတိုင္းၾကာရင္ မေကာင္းဘူး ထ ေဟ့ေကာင္..."
ဂ်င္မီက ဆြဲထူရင္း ေျပာသည္....
ေနာက္ဆံုး ဂ်င္မီေခၚတဲ့ေဆးခန္းေရာက္ခဲ့သည္...
ပိုက္ဆံလည္းသူရွင္းသည္.....
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးမၾကာမီသူ႔ဖုန္းျမည္သည္.. .
"ဟုတ္အကိုႀကီး..ေအာ္...အဲ့ဒါညီပါ...ေနမေကာင္လို႔ေဆးခန္းလိုက္ပို႔တာပါ...."
ကၽြန္ေတာ္သု႔ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သူက မ်က္ႏွာလြဲသြားသည္...
"အရင္းမဟုတ္ပါဘူး ဝမ္းကြဲမို႔မတူတာပါ...."
တဖက္က အကိုႀကီးဆိုသူက ဘာေတြေျပာေနေမးေနလို႔လဲမသိ
"မယံု လဲမတတ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ....မလာဘူ ကၽြန္ေတာ္ညီေတာ္ေတာ္ဖ်ားေနတယ္သူ သက္သာမ လာမယ္..."
သူေျပာရင္းဖုန္းခ်လိုက္သည္....
အနားလာထိုင္သည္...
"ငါ ေဘာစိေလ မင္းနဲ႔ ငါ့ကို ေဆးခန္းက ထြက္လာတာေတြ႕လို႔တဲ့ အခုလာခဲ့လို႔ေခၚတာ ...."
"ဟာ မင္းအလုပ္သြားစရာရွိသြားေလ ငါသက္သာေနၿပီဘဲ..."
"ရပါတယ္ အေရးမႀကီးပါဘူး..."
အဲ့ဒီေန႔ကလည္း သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္စကားေတြေျပာရင္းအတူရွိေနခဲ့သည္...

ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ျပန္ဆင္းသည့္ေန႔သူမနက္ကတည္းက အလုပ္သြားသည္.....
ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္သြားေတာ့ ဂ်ာႀကီးက ေန႔တဝက္ ျပန္နားခိုင္းသည္ ပိုက္ဆံလည္းမျဖတ္ဟုေျပာသည္အိမ္ျပန္လာေတာ့သူျပန္ေရာက္ေနၿပီ....
" သန္းထိုက္ မင္းျပန္လာတာေစာသားဘဲေနေကာင္းရဲ႕လား...."
စိတ္ပူစြာေမးတဲ့ဂ်င္မီကိုကၽြန္ေတာ္ျပံဳးျပ လိုက္သည္...
"ေကာင္းပါတယ္ဂ်ာႀကီးက ျပန္နားဆိုလို႔..."
"မင္းေရာ အလုပ္က...."
"ဘဲႀကီးနဲ႔ ကြိုင္တက္လာတယ္ကြာ.....သူက ေရ ရွန္ေတာ့ လုပ္တိုင္းျဖစ္တာေပါ့ကြာ....ဒီေန႔လည္း သူေခၚတာနဲ႔ခ်က္ျခင္းလာႏိုင္ရမယ္တဲ့...ခက္တာက ငါလည္းပင္ပန္းထားေတာ့ သူနဲ႔ ျဖစ္ဖို႔စိတ္ကမပါဘူး...သူက အျပစ္ရွာတာေပါ့ကြာ...."
ကၽြန္ေတာ္ သူေျပာတာနားလည္တာပါတယ္...နားမလည္တာပါတယ္...
"ငါ့အတြက္ နဲ႔ျဖစ္တာလားဂ်င္မီ...."
"ဒီလိုလည္းမဟုတ္ပါဘူ...ထားလိုက္ပါ...."
ကၽြန္ေတာ္သိျခင္တာဆက္ေမးလိုက္သည္....
"သူ နဲ႔ျဖစ္ဖို ဆိုတာဘာေျပာတာလည္း....."
ဂ်င္မီ ကခဏစဥ္းစားၿပီးမ....
"မင္းက အရမ္းရိုးသားတယ္သန္းထိုက္....ငါလည္းအရင္ကဒီလိုပါဘဲ...ေတာသား...ၾကာလာေတာ့လည္း ေငြ ရွာရင္းၿမိဳ႕သားျဖစ္ခဲ့ရတာ...
ငါ့ကို ေငြေပးၿပီးစိတ္တိုင္းက် အသံုးေတာ္ခံတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္..သူက နာမည္ႀကီးအရာရွိတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ့..ပိုက္ဆံခ်မ္သာတယ္...သူျဖစ္ျခင္တာသာျဖည့္ဆည္းေပးလို႔ကေတာ့.ေငြကို ေရလို ေပးတယ္...လိုျခင္တာေျပာ ျဖစ္ေစေပါ့...ငါကိုႀကီးလို႔ေခၚေနတဲ့လူႀကီးေပါ့....အသက္က ၆၀ နားကပ္ေနၿပီ...ဒီဖုန္းေတြ ငါသံုးေနတဲ့ပစၥည္းေတြက သူေရာ္ ထားတာေတြေလ....သူ႔ တရားဝင္မိန္းမေတြ ကေလးေတြက မသိဘူးေပါ့....."
သူေျပာတာေတြနားေထာင္ေနေပမယ့္နားရႉတ္ေနတယ္...
"သူ႔ကို ဘာျဖစ္ေပးရတာလည္း...."
"ဟာ..ငတံုး လိုးေပးရတာကြ...."
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကယ္တံုးတာပါ ခုမၾကားဘူးတယ္...
"ေယာက္က်ားျခင္းႀကီး...အသက္က ၆၀ နား...ဟာ..ဂ်င္မီရာ..ကိုယ့္အေဖ ေလာက္ႀကီးေတာင္ ကပါ့ မလား..."
ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲရွိတဲ့အတိုင္းေျပာလိုက္တာပါ....
ထပ္ေမးလိုက္ေသးတယ္.....
"မိန္းမေတြ ကေလးေတြနဲ႔...သူ႔ကို မင္းက ခ်စ္ေနလို႔လား...."

ဂ်င္မီက ကၽြန္ေတာ့္ကို ရီသလိုျပံဳးသလို ေလးၾကည့္တယ္....
နံရံကိုေပ်ာ့ေခြစြာကပ္မွီ ရင္းက....
" မင္းကလည္းကြာ..ငါသိတာေပါ့ ငါ့ အေဖလို အရြယ္ ကို ငါက ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္လိုခ်စ္ပါ့မလား.....
အေဖ အရြယ္ကို လိင္ဆက္ဆံဖို႔ ငါစိတ္ဆနၵရွိပါ့မလား..တစ္ကယ္ေတာ့ ငါဒီအလုပ္ေတြလည္းမလုပ္ျခင္ခဲ့ပါဘူးကြာ...ငါ...ငါ......"
အသံတိမ္ဝင္သြားသလို....မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာတဲ့ဂ်င္မီကိုကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ၿပီးေျခကိုင္မိလက္မကိုင္မိ...
"ငါ...ငါ့ကိုယ္ နဲ႔ရင္းၿပီး ေငြရွာတဲ့လူပါ....ငါရတဲ့ေငြ က အညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ပါကြာ....မင္းတို႔ ပင္းပန္းၿပီးရွာတဲ့ေငြလိုမျဖဴစင္ပါဘူး...."
ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ၿပီ။
ရိူက္ၿပီးစို႔နင့္စြာငို ေနတဲ့ ဂ်င္မီေရွ႕ ဒူေထာက္ရပ္လ်က္က ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းၿပီးအားေပးလိုက္တယ္.....
"ဘာျဖစ္ျဖစ္ေလ....မင္းရွာတဲ့ေငြ ဘယ္ေလာက္ညစ္ေနပါေစ မင္းစိတ္ ဓာတ္ျဖဴစင္တာငါေတြ႕ေနၿပီဘဲ..."
ဒီတခါ တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားခံရတာဂ်င္မီပါ...ရင္ခြင္ထဲကဂ်င္မီ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းကဆံပင္ေတြပြ သည္ထိ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနမိတယ္။

No comments:

Post a Comment